به همت دوستانم در پایگاه بسیج بالاخره مقر پایگاه رو راه انداختیم.قشنگ شده..دوازده مهر 1390...حالا بهتر میتونیم کارهامونو سازماندهی کنیم.و سرمون بیشتر با هم جمع بشه.قبلا خیلی برامون سخت بود.قربون این ریش سفیدای محل بشیم که کلا با فعالیتهای اجتماعی خانمها مشکل دارن .یه ذره اگه جلوشون کم بیاری که کارت تمومه .کلنی باید تعطیل کنی....مسجد و تکیه رو که فقط برای کارای مذهبی با منت در اختیارمون میذارن....ولی ما ایستاده ایم......یه دفعه که کارمون تا حج و اوقاف استان کشیده شده بود که خودم وسطش ول کردم ..بابا باید با هم تا اخر عمر توی یه محل زندگی کنیم نمیشه که دشمنی باشه وسط.بی خیال اونا شدیم....بگذریم ...حیف که این همرزمای ما  چیزی از این وسایل مرتبط با ای تی سر در نمیارن.وگرنه بهتر میتونستین فعالیتهامون رو گسترش بدیم.الان هم که این وبلاگ رو راه انداختیم فکر کنم اولین وبلاگ پایگاه بسیج خواهران توی شهرستان کوچک ما باشه.این از ضعف های یک بسیجیه که از اینترنت و کامپیوتر سر در نیاره....ما بسیجیها باید اطلاعاتمون بروز و اپدیت باشیم....