هزار حیف نبودم به روز عاشورا  

 که یارى تو کنم من بروز عاشورا

ولى تلافى آن مى‏کنم به صبح و مساء   

لاندبنک فى کل حال یا جدا

تو کشته گشتى و بس رخنه‏ها به ایمان شد   

هزار حیف تنت پایمال اسبان شد

سر منیر تو اندر تنور، مهمان شد   

لاندبنک فى کل حال یا جدا

افسوس که عمرى پى اغیار دویدیم   

از دوست بماندیم و به مطلب نرسیدیم

بس سعى نمودیم که به بینیم رخ دوست   

جانها به لب آمد، رخ دلدار ندیدیم

اى حجت حق پرده ز رخسار بر افکن   

که از هجر تو ما پیرهن صبر دریدیم

اى دست خدا دست برآور که ز دشمن   

بس ظلم بدیدیم و بى طعنه شنیدیم

شمشیر کجت، راست کند قامت دین را   

هم قامت ما را که ز هجر تو خمیدیم

شاها ز فقیران درت روى مگردان  

 بر در گهت افتاده به صد گونه امیدى